Tarczownik

Tarczownik-Jedni cenią ciężkie topory, miecze lub młoty. Inni chwytają oręż w obie dłonie, wywijając nim w morderczym tańcu. Jeszcze inni preferują łuki i kusze, z których szyją pociskami ze śmiertelną precyzją. Wobec wszystkich nich tarczownicy stoją w pewnej opozycji. Idą do walki w szeregach armii, krocząc równym szykiem żółwia lub falangi. Osłaniają dowódców, łuczników, saperów. W walce unikają zabójczych ciosów z rąk przeciwników, przyjmując je na swe tarcze. Konno druzgocą wraże szeregi, odbijając nieprzyjacielskie ataki - prawdziwi mistrzowie w tym, co robią. Ci, którzy nie porzucili tarcz dla broni dwuręcznej, dystansowej czy walki dwoma rodzajami broni - prawdziwa elita.
Tarczownikami najczęściej zostają wojownicy, znacznie rzadziej paladyni lub kapłani, którzy nad gorliwą wiarę bardziej cenią walkę. Czasem, choć niezmiernie rzadko, można spotkać wśród nich również tropicieli. Przedstawiciele innych klas rzadko ćwiczą sztukę obrony i walki tarczą.